Ὅσιος Βαρνάβας ὁ ἐν Βάσῃ Κοιλανίου τῆς Κύπρου (11 Ιουνίου)

πό ποῦ καταγόταν καί πότε ἔζησε ὁ Ὅσιος Βαρνάβας δέν γνωρίζουμε. Δυστυχῶς στή χειρόγραφη Ἀκολουθία του δέν ὑπάρχει Συναξάρι. Καί στή Βάσα, ὅπου ἔζησε καί ἀσκήτεψε, δέν ὑπάρχουν ζωντανές παραδόσεις γιά τό βίο του. Ὁ Κύπριος χρονογράφος Λεόντιος Μαχαιρᾶς, πού στό Χρονικόν του γράφει καί γιά τούς Ἁγίους πού ἔζησαν στήν Κύπρο ἢ ἦλθαν ἀπό γειτονικές χῶρες σ’ αὐτή, ἀναφέρει ὅτι ὁ Ὅσιος Βαρνάβας ὑπῆρξε ἕνας ἀπό τούς 300 κληρικούς καί λαϊκούς, πού εἶναι γνωστοί μέ τό ὄνομα Ἀλαμανοί καί πού κατέφυγαν στήν Κύπρο μετά τήν κατάληψη τῆς Παλαιστίνης ἀπό τούς Σαρακηνούς. Ὅμως ὁ ὑμνογράφος του, στό Δοξαστικό τῶν Αἴνων, γράφει: «Τῶν μοναστῶν τήν καλλονήν, καί τῶν Βάσεων βλάστημα καί κλέος...», πράγμα πού δείχνει πώς ὁ Ὅσιος ἦταν γέννημα καί θρέμμα καί δόξα τῆς Βάσας.

Ἀπό τήν παιδική του ἡλικία ἡ ψυχή του, γεμάτη καλοσύνη καί εὐσέβεια, ἐξεκουραζόταν μονάχα στή μελέτη τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ καί ἐκαλλιεργοῦσε τό χαρακτήρα του. Μέ αὐτό τόν τρόπο ἀπέκτησε ἦθος καί σεμνότητα.
Ὁ Ὅσιος Βαρνάβας, σύμφωνα μέ τίς τοπικές παραδόσεις καί τήν Ἀκολουθία του, ἀσκήτεψε σέ ἕνα σπήλαιο, πού εὑρίσκεται στά Δυτικά τοῦ χωριοῦ καί στή ρίζα ἑνός πέτρινου γκρεμοῦ ἀπό ἄσπρα ὑδατώδη πετρώματα, καί ἔζησε μιά ζωή δοσμένη ἐξ ὁλοκλήρου στόν Θεό καί στή δόξα τοῦ Θεοῦ.
Ἔτσι διακρίθηκε σέ ὅλα στήν ἀσκητική του πολιτεία καί μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἡ φωτεινή λαμπάδα, πού σκορποῦσε τό γλυκό φῶς της ὁλόγυρα. Ἐκτός ἀπό τήν τακτική μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἐπερνοῦσε πολλές ὧρες μέ τήν προσευχή. Ἡ μελέτη, ἡ προσοχή, καί ἡ αὐστηρή νηστεία ἦταν τά ὅπλα μέ τά ὁποῖα καθημερινά ἀγωνιζόταν. Γίνεται συνόμιλος τῶν Ἀγγέλων καί ἰσάγγελος ἐπί τῆς γῆς. Ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ τόν ἐπεσκίασε πλουσιοπάροχα καί τόν κατέστησε καί ἐδῶ στή γῆ ἀκένωτη πηγή θαυμάτων καί εὐεργεσιῶν. Μέ πνεῦμα πραότητος καί δύναμη λόγου ἐδίδασκε ἀκούραστα κάθε φορά ἐκείνους πού, ὡς διψασμένα ἐλάφια, κατέφευγαν στό σπήλαιό του, γιά νά τόν ἰδοῦν καί νά τόν συμβουλευθοῦν γιά τήν σωτηρία τους.
Ἐκεῖ στό σπήλαιο αὐτό ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη ὁ Ὅσιος Βαρνάβας. Ἕνα μεγάλο θαῦμα συνόδευσε κατά τόν ὑμνογράφο τήν κοίμησή του. «Θαῦμα ὑπέρ ἔννοιαν ἐν τῇ κοιμήσει σου γέγονεν, ὁσιόφρον θεσπέσιε, ἡνίκα τό πλῆθος τῶν Βάσεων ἐπέστη ἀθρόον, ὥσπερ γάρ ἥλιος τό πρόσωπόν σου ἐξανατέταλκεν».
Ἀπό τά ἱερά λείψανα τοῦ Ὁσίου φυλάσσονται τεμάχια καί ἡ τίμια κάρα αὐτοῦ στό ναό τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Βάσας. Ἐπίσης στό ναό αὐτό εὑρίσκονται καί δύο εἰκόνες τοῦ Ὁσίου, μία παλαιά καί μία νεώτερη, πού εἰκονίζει τόν Ὅσιο νά φέρει τούτη τήν ἐπιγραφή: «Ἰησοῦ μνήμη φωτίζει τόν νοῦν καί ἐκδιώκει τούς δαίμονας».

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx