Ἁγία Φεβρωνία ἡ Ὁσιομάρτυς ἡ πολύαθλος (25 Ιουνίου)

Ὁσιομάρτυς Φεβρωνία ἐμόναζε σέ κάποιο μοναστήρι τῆς πόλεως Νισίβεως τῆς Μεσοποταμίας μαζί μέ τή θεία της Βρυαίνη καί τήν ἀδελφή Θωμαΐδα, διότι ὅλες οἱ ἄλλες μοναχές, ἀφοῦ ἐπληροφορήθηκαν ὅτι ἔρχονταν στή μονή πρός σύλληψή τους στρατιῶτες τοῦ ἡγεμόνος Σελήνου (288 μ.Χ.), κατά τούς διωγμούς τοῦ Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.), ἐζήτησαν σωτηρία διά τῆς φυγῆς. Προσελθόντες δέ οἱ στρατιῶτες τίς ἀπήγαγαν πρός τόν Σελῆνο, ὁ ὁποῖος καί ἐπέβαλε τήν Ὁσία Φεβρωνία σέ φρικότατα βασανιστήρια, ἀφοῦ ἀρνήθηκε νά θυσιάσει στά εἴδωλα καί νά δεχθεῖ ὡς σύζυγό της τόν Λυσίμαχο, ἀνεψιό τοῦ ἡγεμόνος. Μέ προσευχές καί πνευματική ἀνδρεία, ἐπιθυμοῦσα νά γίνει «τῆς μελλούσης δόξης κοινωνός» ἐδέχθηκε τό μαρτυρικό δι’ ἀποκεφαλισμοῦ τέλος αὐτῆς, τό 304 μ.Χ.

Ἡ Σύναξις αὐτῆς ἐτελεῖτο στό ναό τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ πού εὑρισκόταν στήν Ὀξεία.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον.Ἦχος γ’. Τήν ὡραιότητα.
Ὡς τῆς ἀσκήσεως, ῥόδον ἡδύπνευστον, ὀσμήν ἀθλήσεως, τῷ κόσμῳ ἔμπνευσας, εἰς ὀσμήν μύρων τοῦ Χριστοῦ, δραμοῦσα ἀσχέτῳ, πόθῳ· ὅθεν ὡς παρθένον σε, καί Ὁσίαν καί Μάρτυρα, θαυμαστῶς ἐδόξασε, Φεβρωνία ὁ Κύριος· ᾧ πρέσβευε ὑπέρ τῶν βοώντων· χαῖρε σεμνή Ὁσιομάρτυς.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Παρθενίας χάρισι, καῖ μαρτυρίου τῷ κάλλει, κοσμηθεῖσα ἔνδοξε, ὡς πανακήρατος νύμφη, ἔδραμες, λαμπαδηφόρος τῷ σῷ Νημφίῳ, ἔστεψαι, τῆς ἀφθαρσίας τῇ εὐπρεπείᾳ, καί πρεσβεύεις Φεβρωνία, ὑπέρ τῶν πίστει ὑμνολογούντων σε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Φεβρωνία πανευκλεής, Ὁσίων ἡ δόξα, καί Μαρτύρων ἡ καλλονή· ἐν γάρ ἀμφοτέροις, ἀθλήσασα νομίμως, εἰκότως καί βραβείων, διπλῶν ἠξίωσαι.