Ἅγιος Αἰμιλιανὸς ὁ Μάρτυρας (18 Ιουλίου)

εννήθηκε στό Δορόστολο τῆς Θρακικῆς Μοισίας, τότε πού αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Ἰουλιανός ὁ Παραβάτης.
Ἦταν δοῦλος σέ ἕνα σκληρό καί φανατικό εἰδωλολάτρη (ἄλλες πηγές ἀναφέρουν ὅτι ἦταν γιός τοπικοῦ ἀξιωματικοῦ ὀνόματι Σαββατιανοῦ), πού ὅταν ἔμαθε ὅτι ὁ Αἰμιλιανός πίστευε στόν Χριστό, ἐξοργίστηκε τόσο πολύ, ὥστε ἀφοῦ τόν ἔβρισε μέ τά πιό χυδαία λόγια, ἔπειτα τόν μαστίγωσε ἀνελέητα. Βέβαια, τοῦ ἐπεσήμανε ὅτι, ἂν συνεχίσει νά εἶναι χριστιανός, θά πάθαινε πολύ χειρότερα. Ἀλλά οἱ τιμωρίες καί οἱ ἀπειλές, ἀντί νά κάμψουν τό φρόνημα τοῦ Αἰμιλιανοῦ, φούντωσαν περισσότερο τή φλόγα τῆς πίστης του στόν Χριστό. Μάλιστα τήν ἑπόμενη μέρα πῆγε σέ εἰδωλολατρικό ναό, ὅπου μέ σφυρί συνέτριψε ὅλα τά ἀγάλματα πού ἦταν μέσα στό χῶρο αὐτό. Ἐξοργισμένοι οἱ εἰδωλολάτρες ἱερεῖς, τόν συνέλαβαν καί τόν παρέδωσαν νά δικαστεῖ.
Ὅταν πληροφορήθηκε τό γεγονός αὐτό ὁ κύριος τοῦ Αἰμιλιανοῦ, ἀμέσως ἔτρεξε στό κριτήριο, ὅπου, ἀφοῦ ἔβρισε τόν Αἰμιλιανό γιά τήν πράξη του, ἔπειτα διέταξε νά ἀρνηθεῖ χωρίς ἀντίρρηση τόν Χριστό. Ὁ Αἰμιλιανός χαμογελώντας ἀπάντησε στόν κύριό του: «Μπορεῖς νά διατάξεις ὅτι θέλεις, θά σέ ὑπακούσω, ἀλλά ἡ πίστη μου εἶναι ἐκτός τῶν δικαιωμάτων σου. Ὡς πρός αὐτήν ἕνα καί μόνο Κύριο ἀναγνωρίζω, τόν Ἰησοῦ Χριστό. Αὐτός εἶναι ὁ μέγας καί παντοτινός μου Κύριος, πού ἐξουσιάζει τό σῶμα καί τήν ψυχή μου, καί ποτέ δέ θά τόν ἀρνηθῶ». Ὁ εἰδωλολάτρης ἄρχοντας μέ μίσος χαστούκισε τόν Αἰμιλιανό.
Ἔπειτα, ἀφοῦ τόν βασάνισαν, τόν ἔριξαν στή φωτιά, τό δέ λείψανο τοῦ Ἁγίου, κήδεψε μεγαλοπρεπῶς ἡ γυναίκα τοῦ ἄρχοντα εἰδωλολάτρη, πού ἦταν κρυπτοχριστιανή.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὡς προσφορά καί ὁλοκάρπωμα θεῖον, διά πυρός προσενεχθείς τῷ Δεσπότῃ, τοῖς ὄμβροις τῶν χαρίτων σου εὐφραίνεις νῦν ἡμᾶς· πῦρ γάρ τό οὐράνιον, τῇ ψυχῇ περιφέρων, ὥσπερ αὔραν ἔφερες, τήν κατάφλεξιν Μάρτυς. Ἀλλά μή παύσῃ πάντοτε φρουρεῖν, τούς σέ τιμῶντας, Αἰμιλιανέ ἔνδοξε.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Ὡς εὐσεβείας στηλογράφημα θεόγλυπτον
Τῆς ἀσεβείας καθαιρέτης ἀναδέδειξαι
Τά σεβάσματα συντρίψας τῆς ἀπωλείας.
Ἀλλ’ ὡς ἔμπλεως τῆς θείας ἀγαπήσεως
Ὡς χρυσός ἐν τῷ πυρί εὑρέθης δόκιμος·
Ὅθεν κράζομεν, χαίροις Μάρτυς ἀήττητε.

Μεγαλυνάριον.
Ἴαμα ὡς δρόσος ἑωθινή, εὐσεβέσιν ὤφθη, ἡ σή ἄθλησις ἐν πυρί· δι’ αὐτῆς γάρ Μάρτυς, τῷ κόσμῳ διαπνέεις, ὦ Αἰμιλιανέ τάς θείας χάριτας.