Ἀπελλῆς ἦταν ἀπό τά ἐκλεκτότερα μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, πού δούλευε πολύ παραγωγικά γιά τό Εὐαγγέλιο. Ὁ θεῖος ζῆλος τόν ἔφερε μέχρι καί τήν Ρώμη, ὅπου ἔγινε στήριγμα τῶν ἐκεῖ πιστῶν. Ἐκεῖ τόν γνώρισε καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, πού ἔγραψε στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή του ἀργότερα, νά ἀσπαστοῦν «Ἀπέλλην τόν δόκιμον ἐν Χριστῷ» (Ρωμ. στ’ 10). Ὁ Ἀπελλῆς πέθανε σάν καλός στρατιώτης Χριστοῦ στήν Σμύρνη, ἐργαζόμενος μέχρι τελευταίας πνοῆς του στήν διάδοση καί στερέωση τοῦ Εὐαγγελίου.
Ὁ Λουκᾶς, ἄλλος τοῦ Εὐαγγελιστῆ Λουκᾶ, ἔζησε καί αὐτός στά ἀποστολικά χρόνια. Ἀναδείχτηκε ἐπίσκοπος στή Λαοδικεία τῆς Συρίας καί τελείωσε τήν ζωή του ἀγωνιζόμενος, μέ ἀγάπη καί τόλμη, γιά τό ποίμνιό του καί τόν ἀρχιποιμένα Ἰησοῦ Χριστό.
Ὁ Κλήμης ἀναφέρεται στήν πρός Φιλιππησίους ἐπιστολή (στ’ 3) σάν συναθλητής τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἔγινε ἐπίσκοπος Σάρδεων καί πέθανε μετά ἀπό πολλά παθήματα γιά τήν στήριξη τοῦ ποιμνίου του καί τήν διάδοση τῆς ἀλήθειας τοῦ Εὐαγγελίου.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx