Ἅγιοι Μελάσιππος, Κασσίνη καὶ Ἀντώνιος (7 Νοεμβρίου)

ἱ Ἅγιοι Μελάσιππος, Κασσίνη καί Ἀντώνιος ἦταν ἀπό τήν πόλη Ἄγκυρα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί ἔζησαν κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου. Ὁ Ἀντώνιος ἦταν γιός τοῦ Μελασίππου καί τῆς Κασσίνης. Ὄντως σωστοί χριστιανοί, ἀνάθρεψαν τόν γιό τους μέ μεγάλη ἐπιμέλεια καί τόν ἀνέδειξαν σέ ἄξιο μέλος τῆς κοινωνίας καί δόκιμο ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου.
Ὅταν ὁ δούκας Ἀγριππῖνος πληροφορήθηκε τήν χριστιανική πίστη τους, πρόσταξε τήν σύλληψή τους. Τούς μέν γονεῖς προσπάθησε νά τούς νικήσει λέγοντάς τους ὅτι ἀπό αὐτούς ἐξαρτᾶται ἡ ζωή τοῦ παιδιοῦ τους καί ὅτι ἂν ἀπαρνιόντουσαν τόν Κύριο θά χάριζε τήν ζωή στόν γιό τους. Τόν δέ Ἀντώνιο τόν πίεζε ψυχολογικά, λέγοντάς του ὅτι μπορεῖ νά σώσει τούς γονεῖς του. Ἐκεῖνοι ὅμως δέν φοβήθηκαν τόν μαρτυρικό θάνατο καί ἡ καρδιά τους ἦταν ἕτοιμη νά πάει στόν Κύριο.
Ὁ δούκας Ἀγριππῖνος θύμωσε ἀκούγοντάς τους νά ἐξυμνοῦν τόν Ἰησοῦ, παρόλες τίς ἀπειλές του καί διέταξε τόν βασανισμό τους. Τόν Μελάσσιπο καί τήν Κασσίνη τούς θανάτωσε κρεμασμένους πάνω σέ ξύλο. Τόν δέ Ἀντώνιο τόν βασάνισαν φρικτά καί μετά τόν ἔβαλαν μέσα σέ ἀναμμένο κλίβανο.
Ὅμως μέ τήν βοήθεια τῆς Θείας Χάριτος, ὁ Ἅγιος ἔμεινε ἀβλαβής. Βλέποντας τό θαῦμα αὐτό, πολλοί ἦλθαν στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Το ίδιο συνέβη και όταν στη συνέχεια ἔριξαν τόν Ἅγιο σέ πυρακτωμένη κάμινο και, χάρις στή Θεία ἐπέμβαση, ἔμεινε ἄφλεκτος.
Τελικά, οἱ δήμιοι τόν ἀποκεφάλισαν, κι ἔτσι ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος ἐτελειώθη καί κοσμήθηκε ἀπό τόν Κύριο, ὅπως και οἱ γονεῖς του, με τόν ἀμάραντο στέφανο τοῦ μαρτυρίου.