ταν δίδυμα ἀδέλφια καί ἦταν ἄρρηκτα ἑνωμένοι διά τῆς θερμῆς πίστεως καί ἀγάπης πού εἶχαν πρός τόν Χριστό. Κατάγονταν ἀπό τό Βυζάντιο καί εἶχαν διδαχθεῖ τόν χριστιανισμό καί τήν τέχνη τοῦ λιθοξόου ἀπό τούς Ἁγίους Πρόκλο (καί ὄχι Πάτροκλο, ὅπως λανθασμένα γράφεται ἀπό ὁρισμένους Συναξαριστές, καί πού ἡ μνήμη του ἔτσι λανθασμένα ἐπαναλαμβάνεται καί τήν 21η Ἰανουαρίου) καί Μάξιμο, οἱ ὁποῖοι ὑπέστησαν καί μαρτυρικό θάνατο γιά τόν Χριστό.
Μετά τόν θάνατο τῶν διδασκάλων τους, ὁ Φλῶρος καί ὁ Λαῦρος ἀναχώρησαν στήν Ἰλλυρία καί διάλεξαν σάν τόπο διαμονῆς τους τήν πόλη Οὐλπιανά. Στήν πόλη αὐτή ἐργάζονταν τήν τέχνη τους, ἀλλά συγχρόνως μέσῳ αὐτῆς προσπαθοῦσαν γιά τήν ἐξάπλωση τοῦ Εὐαγγελίου.
Ἐκεῖ ὑπῆρχε καί κάποιος ἱερέας εἰδώλων, ὀνομαζόμενος Μερέντιος. Ὁ γιός αὐτοῦ Ἀθανάσιος ἀπό τό ἕνα του μάτι ἔπαθε τύφλωση, πού ἀπό τήν ἰατρική ἐπιστήμη δέ βρῆκε θεραπεία. Τότε πλησίασε τούς δυό τεχνῖτες ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ θεράπευσαν τό μάτι τοῦ γιοῦ τοῦ εἰδωλολάτρη ἱερέα, μέ ἀποτέλεσμα νά πιστέψουν καί οἱ δύο στόν Χριστό. Αὐτό μόλις τό ἔμαθε ὁ ἔπαρχος Λύκων, συνέλαβε τούς δύο ἀδελφούς καί, ἀφοῦ τούς βασάνισε φρικτά, τούς ἔριξε μέσα σέ ἕνα πηγάδι, ὅπου καί παρέδωσαν τό πνεῦμα τους.
Ἔτσι, οἱ δυό τεχνῖτες ἀδελφοί μπῆκαν στήν αἰώνια πόλη, «ἧς τεχνίτης καί δημιουργός ὁ Θεός» (τῆς ὁποίας, δηλαδή, τεχνίτης καί κτίστης εἶναι αὐτός ὁ Θεός).
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Εὐσεβείας τοῖς τρόποις ἐγγυμναζόμενοι, τοῦ μαρτυρίου τήν τρίβον διαπερᾶτε καλῶς, ὡς αὐτάδελφοι κλεινοί Χριστόν δοξάσαντες· ὅθεν γεραίρομεν ὑμᾶς, ὡς γενναίους Ἀθλητάς, Φλῶρε καί Λαῦρε βοῶντες· Ἀπό παντοίας ἀνάγκης, ῥύσασθε πάντας ἡμᾶς Ἅγιοι.
Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἡ δυάς ἡ ἔνθεος, τῶν ἱερῶν αὐταδέλφων, τῆς Τριάδος ἔχουσα, τό ἀπροσμάχητον κράτος, ᾔσχυνε, τῶν παρανόμων τάς ἐπινοίας· ἤθλησε, μέχρι θανάτου ἐνδρειοφρόνως· οἷς βοήσωμεν ἐκ πόθου· χαίρετε Λαῦρε καί Φλῶρε ἔνδοξοι.
Μεγαλυνάριον.
Σύμφρων καί ὁμόψυχος ἐν παντί, ἡ τῶν αὐταδέλφων, ἀναδέδεικται ξυνωρίς, Φλῶρός τε καί Λαῦρος, ἐν βίῳ καί ἐν ἄθλοις· διό καί ἰσοτίμως ἐμεγαλύνθησαν.
