Ἅγιοι Μάρθα, Μαρία καὶ Λυκαρίων ὁ Ὁσιομάρτυρας (8 Φεβρουαρίου)

ἱ Ἁγίες Μάρθα καί Μαρία ἦταν ἀδελφές, οἱ ὁποῖες ἔζησαν κατά τήν περίοδο τῶν ἀνελέητων διωγμῶν τῶν Χριστιανῶν ἀπό τούς ἄθεους καί ἀσεβεῖς εἰδωλολάτρες. Συνέβη λοιπόν, νά βρεθοῦν οἱ δύο ἀδελφές ἐνώπιον τοῦ εἰδωλολάτρη ἐπάρχου τῆς πόλεως. Μέ τόλμη φανέρωσαν ὅτι εἶναι Χριστιανές. Ὁ ἔπαρχος ἀγωνίσθηκε νά νικήσει τήν πίστη τῶν δύο γυναικῶν λέγοντας, ὅτι θά ἦταν θλιβερό γι’ αὐτές νά χάσουν τήν ζωή τους σέ τόσο νεαρή ἡλικία. Ἐκεῖνες ἀπάντησαν ὅτι ἡ παροῦσα ζωή εἶναι νύκτα καί ὅτι τό ἀνέσπερο φῶς εἶναι πέρα ἀπό τό σκοτάδι τοῦ τάφου. Τήν ἴδια μαρτυρία ὁμολόγησε καί ὁ Μάρτυς Λυκαρίων πού ἦταν μοναχός.
Ὁ ἔπαρχος διέταξε νά ἀποθάνουν μέ σταυρικό θάνατο. Οἱ στρατιῶτες καθήλωσαν τούς Μάρτυρες ἐπί τοῦ σταυροῦ. Οἱ παρόντες εἰδωλολάτρες θαύμαζαν τήν νεανική ἐκείνη γενναιότητα καί ἀνδρεία. Τότε ὁ ἔπαρχος διέταξε τούς δήμιους νά ἀποκόψουν τίς κεφαλές αὐτῶν. Ἔτσι, οἱ δύο ἀδελφές, Μάρθα καί Μαρία καί ὁ Ὅσιος Λυκαρίων, ἀπό ἀγάπη στόν Θεό, παρέδωσαν τίς Ἅγιες ψυχές τους στά χέρια τοῦ Κυρίου τους καί ἔλαβαν ἀπό Αὐτόν τό στέφανο τῆς δόξας.