Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ἡσυχαστής ἔζησε κατά τόν 8ο αἰώνα μ.Χ. καί ἦταν μαθητής τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Δεκαπολίτου († 20 Νοεμβρίου). Ἀπό νεαρή ἡλικία ζήλωσε τόν ἀσκητικό βίο καί ἀπῆλθε πρός τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Δεκαπολίτη, ἴσως στόν Ὄλυμπο, γενόμενος μοναχός καί διδασκόμενος τά τῆς μοναχικῆς πολιτείας. Ἡ ὑπακοή του πρός τόν διδάσκαλό του ὑπῆρξε περιβόητη, γι’ αὐτό δέ καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἔχαιρε καί δόξαζε τόν Θεό. Μετά τόν θάνατο τοῦ διδασκάλου του, κατά τό παράδειγμα αὐτοῦ, ἀφοῦ περιέτρεξε ξένους τόπους, ἦλθε κατόπιν στά Ἱεροσόλυμα, ὅπου καί προσκύνησε τούς Ἁγίους Τόπους. Ἐκεῖ καλλιεργήθηκαν ἐντός του περισσότερο οἱ πηγές τῆς εὐσεβοῦς κατανύξεως καί ἡ ἀφοσίωσή του πρός τόν Θεό προσέλαβε νέα δύναμη καί φλόγα.
Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἐγκαταβίωσε στή μονή Χαρίτωνος, ὅπου καί κοιμήθηκε μέ εἰρήνη.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Ἁπαλῶν ἐξ ὀνύχων Χριστόν ἠγάπησας, καί τήν σήν κλῆσιν θεόφρον καταλαμπρύνεις σαφῶς, πλήρης χάριτος ὀφθείς τοῦ θείου Πνεύματος· ἐκκαθάρας γάρ τόν νοῦν, τῶν Ἀγγέλων μιμητής, ἐν σώματι ἀνεδείχθης, Πατήρ ἡμῶν Ἰωάννη, μεθ’ ὧν ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τούς ἀσφαλεῖς.
Ὡς Ἀσκητῶν, ὑπογραμμόν καί σέμνωμα, καί ἀγαθῶν, τῶν οὐρανίων μέτοχον, κατά χρέος εὐφημοῦμέν σε, ὦ Ἰωάννη παμμακάριστε· ὁσίως γάρ τόν βίον διελήλυθας, καί χάριτος ἐνθέου κατετρύφησας, ἐξ ἧς Πάτερ δώρησαι τοῖς δούλοις σου
Μεγαλυνάριον.
Χάριτι τῇ θείᾳ καταυγασθείς, χαρίτων τόν πλοῦτον, δι’ ὁσίας διαγωγῆς, Πάτερ Ἰωάννη, ἐνθέως θησαυρίσας, θαυμάτων χάριν νέμεις, τοῖς προσιοῦσί σοι.
