Ὅσιος Πέτρος καταγόταν ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη καί ἔζησε κατά τόν 9ο αἰώνα μ.Χ. Οἱ γονεῖς του ἦσαν εὐσεβεῖς καί τόν ἀνέθρεψαν μέ τά νάματα τῆς Χριστιανικῆς πίστεως. Καταταγείς στό στράτευμα καί διακρινόμενος γιά τή θεοσέβεια καί τήν ἀνδρεία του, γρήγορα ἔγινε ἀξιωματικός. Συλληφθείς αἰχμάλωτος, σέ μία μάχη ἐναντίον τῶν Τούρκων, μεταφέρθηκε στή Σαμάρεια τῆς Μεσοποταμίας, ὅπου ἐκλείσθηκε στή φυλακή καί ὑπέστη πλεῖστες ὅσες ταλαιπωρίες. Ἀπελευθερωθείς μετά ὀλίγα ἔτη, μετέβη στή Ρώμη καί ἐκάρη ὑπό τοῦ Πάπα Γρηγορίου Δ’ μοναχός. Ἀκολούθως κατέφυγε στό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου ἐγκαταστάθηκε ἐντός ἐρημικοῦ καί ἀπομονωμένου σπηλαίου καί ἐπερνοῦσε τό βίο του ἀσκούμενος σκληρά, τρεφόμενος μέ χόρτα καί ἐνδεδυμένος μέ σκισμένα ροῦχα. Ἔζησε τόν ἀσκητικό βίο γιά πενήντα τρία χρόνια καί ἐκοιμήθηκε μέ εἰρήνη. Τό ἱερό λείψανό του εὑρέθηκε τυχαῖα ἀπό κάποιον κυνηγό καί ἐνταφιάσθηκε ἀπό τούς μοναχούς μέ εὐλάβεια καί κάθε τιμή.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Ἀγγέλων τόν βίον ἐν σαρκί μιμησάμενοι, ὤφθητε ἐρήμου πολῖται, καί χαρίτων κειμήλια, Ὀνούφριε Αἰγύπτου καλλονή, καί Πέτρε τῶν ἐν Ἄθῳ ὁ φωστήρ· διά τοῦτο τούς ἀγῶνας ὑμῶν ἀεί, τιμῶμεν ἀναμέλποντες· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι’ ὑμῶν, πᾶσιν ἰάματα.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς τῆς ἐρήμου πολιστάς οὐρανοβάμονας
Καί δωρεῶν τῶν ὑπέρ φύσιν καταγώγια,
Τόν Ὀνούφριον ὑμνήσωμεν σύν τῷ Πέτρῳ·
Ὁ μέν ὤφθη ἐν Αἰγύπτῳ φοῖνιξ εὔκαρπος,
Ὁ δέ ἔλαμψεν ἐν Ἄθῳ ὡς ἰσάγγελος·
Τούτοις λέγοντες, θεοφόρητοι χαίρετε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῆς Αἰγύπτου θεῖο πυρσός, Ὀνούφριε Πάτερ, νομοστάθμη ἡσυχαστῶν· χαίροις τῶν ἐν Ἄθῳ, ἀκρότης μάκαρ Πέτρε, Τριάδος τῆς Ἁγίας, ἐνδιαιτήματα.
