Ἅγιος Μάρτυς Ἑρμείας καταγόταν ἀπό τά Κόμανα τῆς Καππαδοκίας καί ἄθλησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μάρκου Αὐρηλίου τοῦ Ἀντωνίνου (138 – 161 μ.Χ.). Ὑπηρετώντας ὡς στρατιώτης στίς Ρωμαϊκές λεγεῶνες, κατά τό διωγμό πού κινήθηκε τότε ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, διεβλήθη καί αὐτός ὡς Χριστιανός, συνελήφθη δέ καί ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ δούκα Σεβαστιανοῦ, ἐξαναγκαζόμενος νά θυσιάσει στά εἴδωλα. Ὁ Ἑρμείας ἀρνήθηκε νά ὑπακούσει καί ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ συνέτριψαν τίς σιαγόνες, τοῦ ἔγδαραν τό δέρμα τοῦ προσώπου, τοῦ ἔσπασαν τούς ὀδόντες καί τόν ἔριξαν σέ ἀναμμένο καμίνι.
Ἀφοῦ ἐξῆλθε ἀβλαβής ἀπό τά μαρτύρια αὐτά, ποτίστηκε μέ ἰσχυρότατο δηλητήριο. Ἀλλά καί ἀπό τή δοκιμασία αὐτή ἐξῆλθε ἀβλαβής, καί ἔγινε πρόξενος μεταστροφῆς πρός τόν Χριστό τοῦ μάγου πού τοῦ χορήγησε αὐτό. Γι’ αὐτό τόν λόγο ὁ μάγος ἀποκεφαλίσθηκε, ὅπως καί πολλοί ἄλλοι εἰδωλολάτρες. Ὑποβλήθηκε σέ σειρά νέων βασανιστηρίων, τέθηκε ἐντός ζέοντος ἐλαίου καί τυφλώθηκε, στή συνέχεια δέ ἐπί τρεῖς ἡμέρες, ἀφοῦ κρεμάσθηκε σέ δένδρο, τελειώθηκε διά ἀποκεφαλισμοῦ. Ἀξιώθηκε ἔτσι τοῦ μαρτυρικοῦ στεφάνου.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Χριστῷ στρατευσάμενος, τῷ Βασιλεῖ τοῦ παντός, γενναίως διέκοψας, τάς παρατάξεις ἐχθρῶν, Ἑρμεία πανένδοξε· σύ γάρ ἐγκαρτερήσας, πολυτρόποις αἰκίαις, ἤθλησας ἐν τῷ γήρᾳ, ὡς τοῦ Λόγου ὁπλίτης· ᾧ πρέσβευε Ἀθλοφόρε, σώζεσθαι ἅπαντας.
Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τοῦ Χριστοῦ τό ὄνομα, ὁμολογήσας εὐτόνως, καί σφοδρῶν κολάσεων, ὑπενεγκών τάς ὀδύνας, ᾔσχυνας, τῶν παρανόμων τάς ἐπινοίας· ἔδειξας, τῆς εὐσεβείας πᾶσι τό κράτος· διά τοῦτό σε Ἑρμεία, ὁ Ἀθλοθέτης Λόγος ἐδόξασε.
Μεγαλυνάριον.
Ὅπλοις ἀληθείας περιφραχθείς, κάθεῖλες τοῦ ψεύδους, Ἀθλοφόρε τόν εὑρετήν, ἐν γήρᾳ νεάζον, ψυχῆς φρόνημα φέρων, καί ἤθλησας νομίμως, Ἑρμεία ἔνδοξε.
