νήκει στίς εὐσεβεῖς δόξες τῆς Καισαρείας στήν Καππαδοκία. Ὁ πατέρας του Διονύσιος, πέθανε ἀλλά αὐτός δέν ἀπέμεινε ὀρφανός. Κατηχήθηκε στή χριστιανική πίστη, βαπτίστηκε καί ἔγινε ὑπήκοος καί μακαριστός γιός τοῦ οὐράνιου Πατέρα. Ὅλα του τά ὑπάρχοντα, τά μοίρασε στούς φτωχούς.
Ζοῦσε μέ μεγάλη ἁπλότητα καί ἀφιερώθηκε στήν ὑπηρεσία τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν. Γι’ αὐτό λοιπόν, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Ἀνδριάνας (117 μ.Χ.), καταδιώχτηκε καί καταδικάστηκε.
Στήν ἀρχή τοῦ ξέσκισαν τά πλευρά καί ἔτσι αἱμόφυρτο τόν ἔριξαν στήν φυλακή. Τελικά, ἀφοῦ δέν μπόρεσαν νά τόν ἀλλαξοπιστήσουν τόν ἀποκεφάλισαν.