Ἅγιοι Κικιλία, Βαλεριανὸς καὶ Τιβούρτιος οἱ Μάρτυρες (22 Νοεμβρίου)

 Ἁγία Κικιλία ἔζησε τόν 3ο μ.Χ. αἰ. Οἱ γονεῖς της ἦταν εἰδωλολάτρες καί μάλιστα εὐγενεῖς. Ἡ Κικιλία ἄκουσε τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καί ζήτησε νά βαπτιστεῖ. Μετά ἀπό λίγο καιρό, οἱ γονεῖς της τήν πάντρεψαν μέ ἕναν εὐγενή νέο τόν Βαλεριανό, ὁ ὁποῖος ὑπό τήν ἐπίδραση τῆς Κικιλίας ἀσπάστηκε καί αὐτός τήν Χριστιανική Πίστη.
Μαζί μέ τόν Βαλεριανό προσῆλθε στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας καί ὁ ἀδελφός του, ὁ Τιβούρτιος. Κατά τόν ἐπί Διοκλητιανού διωγμοῦ ἡ Κικιλία, ὁ Βαλέριος καί ὁ Τιβούρτιος συνέχιζαν τό φιλανθρωπικό τους ἔργο, δηλώνοντας τήν πίστη τους στόν Ἰησοῦ Χριστό.
Γι’ αὐτό τούς συνέλαβαν καί ὑπέστησαν τήν ὕστατη τιμωρία, τόν θάνατο μέ ἀποκεφαλισμό.
Μαζί τους μαρτύρησε καί θανατώθηκε διά δόρατος, ὁ τιμούμενος ἀπό τήν Ἐκκλησία μας τήν ἴδια μέρα, Ἅγιος Μάξιμος ὁ Μάρτυρας ὁ Καπιτουλάριος, δεσμοφύλακας φυλακῆς τῆς Ρώμης, ἀφοῦ προηγουμένως ὁμολόγησε τήν πίστη του στόν Ιησοῦ Χριστό.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείων τρόπων σου, τῇ ἐπιλάμψει, πρός ἀείζωον, εἴλκυσας φέγγος, τήν αὐτάδελφον δυάδα καί σύναυλον· καί σύν αὐτοῖς Κικιλία ἀθλήσασα, τῆς θείας δόξης ὁμοῦ ἠξιώθητε. Μεθ’ ὧν πρέσβευε, δοθῆναι τοῖς εὐφημοῦσί σε, πταισμάτων ἱλασμόν καί μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.
Τῆς εὐσεβείας τῇ θείᾳ μεθόδῳ σου, ἀθλητικῶς τῷ Χριστῷ προσηνέχθησαν, Βαλλεριανός καί Τιβούρτιος, ὦ Κικιλία μεθ’ ὧν ἀνεκραύγαζες· Σύ Σῶτερ Μαρτύρων τό στήριγμα.

Μεγαλυνάριον.
Ρόδον ὡς ἀμάραντον καί τερπνόν, ὀσμήν ζωηφόρον, ἐπαφῆκας παρθενικῶς, ἣν εἰσδεξαμένη, ἡ ξυνωρίς ἡ σύμφρων, σύν σοί ὦ Κικιλία, λαμπρῶς ἠγώνισται.