Ἅγιος Μάρτυς Σάββας ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Αὐρηλιανοῦ (270 – 275 μ.Χ.). Ἦταν στρατηλάτης στή Ρώμη καί καταγόταν ἀπό τό γένος τῶν Γότθων. Διέλαμπε γιά τήν καθαρότητα τοῦ βίου του καί τήν ἄσκησή του, ἐπισκεπτόταν δέ στίς φυλακές τούς Χριστιανούς γιά νά τούς παρηγορήσει. Γι’ αὐτό κατηγορήθηκε στόν βασιλέα καί ὁδηγήθηκε δέσμιος ἐνώπιόν του, ὅπου ὁμολόγησε μέ παρρησία καί πνευματική ἀνδρεία τήν πίστη του στόν Χριστό. Τότε τόν κρέμασαν καί τοῦ κατέσκισαν τίς σάρκες. Ὅμως ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ τόν διατήρησε σῶο καί ἀβλαβή. Βλέποντας τό παράδοξο θαῦμα πού ἐπιτέλεσε ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ, πίστεψαν στόν Χριστό ἑβδομήντα στρατιῶτες, οἱ ὁποῖοι καί ἀποκεφαλίσθηκαν και η μνήμη τους τιμάται την ίδια ημέρα με αυτή του Αγίου Σάββα.
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σάββας μετά τίς φρικώδης βασάνους, κλείσθηκε στή φυλακή, ὅπου καί ἔλαβε τό ἔτος 272 μ.Χ. τό στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx