Ἁγία Σαλώμη ἡ Μυροφόρος (3 Αυγούστου)

ταν πρώτη ἐξαδέλφη τῆς Παναγίας, μητέρας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶχε σύζυγο τόν Ζεβεδαῖο καί γιούς τόν Ἰάκωβο καί τόν Ἰωάννη. Προικισμένη καί ἡ ἴδια μέ ἔνθερμη εὐσέβεια, ἦταν ἀπό τίς γυναῖκες πού ἀκολουθοῦσαν τόν Χριστό, καί συνεισέφεραν στό ταμεῖο τῆς ἀποστολικῆς ἀδελφότητας.
Ἡ Σαλώμη ἦταν ἐκείνη, παρακινούμενη ἀπό μητρική φιλοστοργία, πού παρακάλεσε τόν Κύριο ὅταν Αὐτός πήγαινε γιά τελευταῖα φορά στήν Ἱερουσαλήμ, νά τιμηθοῦν οἱ γιοί της μέ πρωτεύοντα ἀξιώματα. Διότι εἶχε τήν ἰδέα, ὅτι ὁ Ἰησοῦς στήν Ἱερουσαλήμ ἔμελλε νά ἀναστήσει τόν θρόνο τοῦ Δαβίδ. Ὅμως ἡ Σαλώμη, τίς στιγμές τοῦ φρικτοῦ πάθους τοῦ Κυρίου, καί ἐνῷ μαθητές καί φίλοι ἀπό φόβο εἶχαν διασκορπιστεῖ, αὐτή, μαζί μέ μερικές ἄλλες πιστές γυναῖκες ἦταν ἐκεῖ καί κτυποῦσαν ἀπό λύπη τά στήθη τους.
Ἐπίσης ἡ Σαλώμη, ἀξιώθηκε νά εἶναι μία ἀπό τίς μυροφόρες, στίς ὁποῖες ὁ ἄγγελος γνωστοποίησε τήν ἀνάσταση τοῦ Ἰησοῦ. Μετά τήν ἵδρυση τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας στήν Ἱερουσαλήμ, ἡ Σαλώμη ἐξακολούθησε νά διακρίνεται γιά τό ζῆλο καί τίς ἐλεημοσύνες της.
Ὁ διωγμός ἐναντίον τῆς ἐκκλησίας στήν Ἱερουσαλήμ, προξένησε μεγάλη λύπη στήν Σαλώμη. Ἡ καρδιά της ὑπέστη μεγάλο σπαραγμό τήν ἡμέρα, πού ὁ Ἡρῴδης ἀποκεφάλισε τόν πρωτότοκο γιό της Ἰάκωβο. Ἀλλά ἡ ἐλπίδα στόν Χριστό τήν ἐνίσχυσε καί μέ τήν προσδοκία τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν παρέδωσε τήν ψυχή της εἰρηνικά.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx