Ἅγιος Βασίλειος καταγόταν ἀπό τήν Ἄγκυρα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί ἔζησε κατά τήν ἐποχή τοῦ δυσσεβούς αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ (360-363 μ.Χ.). Ἐπειδή λάτρευε μέ ὅλη του τήν ψυχή τόν Χριστό καί ἐκήρυττε στά πλήθη τό Εὐαγγέλιο, συνελήφθη ἀπό τούς ἐχθρούς τῆς πίστεως καί ὁδηγήθηκε στόν ἡγεμόνα Σατορνίλο ἢ Σατορνίνο, μπροστά στόν ὁποῖο καί ὁμολόγησε μέ παρρησία τήν πίστη του στόν Ἰησοῦ Χριστό. Τότε οἱ πολέμιοι τῆς πίστεως τόν ἐκρέμασαν καί τοῦ καταξέσχισαν τό σῶμα μέ ἀγριότητα, χρησιμοποιώντας αἰχμηρά ὄργανα. Στή συνέχεια τόν ἅρπαξαν καί τόν μετέφεραν στήν Κωνσταντινούπολη. Ἐκεῖ ἀμέσως καί πάλι τόν ἐβασάνισαν. Τοῦ ἐτράβηξαν τά χέρια μέ τόση δύναμη, ὥστε ἐξαρθρώθηκαν οἱ ἁρμοί τους μέχρι καί τούς ὤμους. Ἀκολούθως τοῦ ἄνοιγαν μέ μαχαῖρι βαθιές πληγές στό σῶμα καί τοῦ ἐτρυποῦσαν τίς σάρκες μέ πυρακτωμένα σίδερα.
Καί ὅλα αὐτά τά φρικτά βασανιστήρια τά ὑπέμεινε μέ γενναιότητα καί εἶχε γι’ αὐτό πλούσια τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ.
Ἔπειτα τόν ἔριξαν σέ πυρακτωμένο καμίνι. Ὅμως, ὁ Βασίλειος, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, διαφυλάχθηκε σῶος καί ἀβλαβής μέσα στή φωτιά.
Μετά ἀπό αὐτά οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ πῆραν τόν Ἅγιο καί τόν πῆγαν ἁλυσοδεμένο στήν Καισάρεια, ὅπου ὁ τοπικός ἄρχοντας τόν καταδίκασε σέ θηριομαχία. Ὁ Ἅγιος προσευχήθηκε θερμά στόν Θεό καί δέν δείλιασε καθόλου μπροστά στά πεινασμένα ἄγρια θηρία, ἀλλά κράτησε σταθερή τήν πίστη του στόν Χριστό. Ἕνα λιοντάρι ὅρμησε πάνω του καί τόν κατασπάραξε.
Ἔτσι ὁ Ἅγιος Βασίλειος τελείωσε τόν βίο του καί ἔλαβε τό στεφάνι τῆς ἀθλήσεώς του γιά τόν Σωτῆρα Χριστό.
Τό τίμιο λείψανό του τό πῆραν εὐλαβεῖς συγγενεῖς του πιστοί, τό ἀρωμάτισαν, τό τύλιξαν καί τό ἐνταφίασαν. Στόν τόπο πού κατατέθηκε τό ἱερό λείψανο τοῦ Μάρτυρα Βασιλείου, οἱ Χριστιανοί ἔκτισαν ἀργότερα ναό.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
