ταν ἀπό τήν Ἀδριανούπολη τῆς Θρᾴκης καί ἐργάζονταν μέ θερμότατο ζῆλο γιά τήν ἐξάπλωση τῆς πίστης τοῦ Ἰησοῦ Χριστού.
Παροιμιώδης δέ ἦταν καί ἡ φιλανθρωπία τους, μέ τήν ὁποία εὐεργετοῦσαν καί χριστιανούς καί εἰδωλολάτρες. Τό τελευταῖο ὅμως αὐτό, συντελοῦσε πολύ στήν μεταβολή τῶν εἰδωλολατρῶν πρός τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου.
Ὁ ἔπαρχος Βάβδος, ὅταν πληροφορήθηκε τήν δράση αὐτή τοῦ Ἀειθαλᾶ καί τοῦ Ἄμμων, διέταξε τήν σύλληψή τους. Καί, ἐπειδή ἀρνήθηκαν νά θυσιάσουν στά εἴδωλα, τούς θανάτωσαν μέ χτυπήματα σκληρότατα, μέ μαστίγια ἀπό νεῦρα βοδιῶν.