ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
ΙΕΡΑ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΣYΝΟΔΟΣ THΣ EKKΛНΣIAΣ KPHTHΣ

Ἀριθμ. Πρωτ. 842                                                                                                                                                                           Ἡράκλειο, 5 Νοεμβρίου 2025

ΕΚΚΛΗΣΗ

Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης ἐκφράζει τή θλίψη Της καί διερωτᾶται, ἐν μέσῳ ἑνός κοινωνικοῦ περιβάλλοντος βιαιοτήτων καί ἐκδηλώσεων ἐπιθετικότητας καί μίσους, ποῦ ὁδηγούμαστε; Ποιός εἶναι ὁ λόγος τῆς παρουσίας μιᾶς τέτοιας καταστάσεως στή Μεγαλόνησο, πού διακρίνεται γιά τή λεβεντιά καί τό ἦθος, τήν ἐντιμότητα καί τήν ἐργατικότητα, τήν τιμιότητα καί τό φιλότιμο τῶν ἀνθρώπων της;

Αὐτό πού βλέπουμε σήμερα δέν εἶναι ἡ Κρήτη τῶν αἰώνων, δέν εἶναι ἡ Κρήτη πού μᾶς ἀξίζει. Μοιραζόμαστε μαζί μέ ὅλους, τόν προβληματισμό καί τήν ἀγωνία μας καί σᾶς προσκαλοῦμε σέ μιά συνετή καί ὑπεύθυνη ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων τῆς ἐγκληματικότητας καί τῆς ὠμῆς βίας στό νησί μας.

Ἡ Τοπική Ἐκκλησία καλεῖ σέ εἰρήνη καί καταλλαγή καί ἀπευθύνει παράκληση ἀναθεώρησης στάσης, ἐπιλογῶν καί ἀξιολόγησης τῶν πραγμάτων σύμφωνα μέ τήν ὀρθόδοξη Πίστη καί Παράδοση, ἀντί νά ὁδηγούμαστε σέ βίαιες καί ἐγκληματικές ἐνέργειες, πού καλλιεργοῦν ἕνα κλίμα, τό ὁποῖο προκαλεῖ μεγαλύτερα οἰκογενειακά καί κοινωνικά προβλήματα.

Σᾶς προτρέπουμε νά προσευχηθοῦμε ὅλοι μαζί γιά νά ἐπικρατήσει στήν καρδιά, τή ζωή καί τήν κοινωνία μας ἡ εἰρήνη καί ἡ σύνεση, μέ τίς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων τῆς Κρήτης καί τοῦ σήμερα ἑορταζομένου Ἁγίου Νεκταρίου, γιά τήν πνευματική μας προκοπή καί πρόοδο.

Μέ τίς σκέψεις αὐτές, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν τήν ἔκφραση τῆς ποιμαντικῆς μας εὐθύνης, καλοῦμε ὅλους σέ συμπόρευση καί ἑνότητα, αὐτοκριτική, αὐτοσυγκράτηση καί μετάνοια, σᾶς εὐλογοῦμε πατρικά καί σᾶς εὐχόμαστε νά πορεύεσθε στόν ἀγῶνα τῆς ζωῆς, εἰρηνικά, μέ ὑπομονή καί ἀκράδαντη πίστη στόν Τριαδικό Θεό μας.

 Ἀπό τήν Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΙΕΡΑ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ 

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης συνῆλθε σήμερα, 31 Ὀκτωβρίου 2025, σέ Συνεδρία, στήν ἕδρα Της, στό Ἡράκλειο, καί ἀσχολήθηκε μέ τά θέματα τῆς ἡμερήσιας διάταξης.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀναφορικά μέ τό θέμα τῆς πληρώσεως τῆς χηρευούσης Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου, γιά πνευματικούς λόγους καί γιά τό καλό τῆς Ἐκκλησίας, δέν προέβη στήν παροῦσα Συνεδρία σέ ἐκλογή νέου Μητροπολίτου.

 Ἐπισημαίνεται καί διευκρινίζεται, ὅτι οἱ ἐργασίες τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διεξήχθησαν ἐν πλήρει συνθέσει καί οὐδεμία ἔννομη καί ὁποιαδήποτε ἄλλη ἐπιρροή ἄσκησε στή λήψη τῶν Ἀποφάσεών Της τό ἤδη δημοσιευθέν, σέ ἠλεκτρονικά Μέσα Γενικῆς Ἐνημερώσεως, γεγονός τῆς ἐπιδόσεως σήμερα σ' Αὐτήν ἐξωδίκου ἐγγράφου κληρικοῦ.

Ἀπό τήν Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης.

Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, συνελθοῦσα σέ Συνοδική Σύσκεψη, στήν ἕδρα Της, στό Ἡράκλειο, τή Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2025, πληροφορεῖται μέ ὀδύνη ὅσα ἔρχονται στό φῶς τῆς δημοσιότητας, τό τελευταῖο χρονικό διάστημα, σχετικά μέ τίς διάφορες ἐγκληματικές συμπεριφορές καί παράνομες πράξεις, πού ἀφοροῦν στήν Τοπική μας Ἐκκλησία, γιά τά ὁποῖα, ὡς γνωστόν, ἐπιλαμβάνονται ἤδη οἱ ἁρμόδιες ὑπηρεσίες τοῦ Κράτους.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος ὑπενθυμίζει πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις ἀπόσπασμα ἀπό τό μέ ἡμερομηνία, 28 Νοεμβρίου 2023, Ἀνακοινωθέν Της, στό ὁποῖο ἀνέφερε αὐτολεξεί: «Σχετικά μέ τά ἀνακύψαντα διοικητικά θέματα, στήν Ἱερά Πατριαρχική καί Σταυροπηγιακή Μονή Ἀγίας Τριάδας Τζαγκαρόλων, ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀνακοινώνει ὅτι, μέ ὁμόφωνη Ἀπόφασή Της, προέβη, σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 89, παρ. 2 τοῦ Ν. 4149/1961 «Περί Καταστατικοῦ Νόμου τῆς ἐν Κρήτῃ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», (Φ.Ε.Κ. 41/Α’/16-03-1961), σέ ὅλες τίς νόμιμες ἐνέργειες, ἔναντι τῶν ἁρμοδίων Ἀρχῶν».

Συγκεκριμένα, στίς 9 Νοεμβρίου 2023, μέ τό ὑπ᾽ ἀριθμ. πρωτ. 977/9-11-2023 ἔγγραφό Της, εἶχε ἀπευθυνθεῖ στόν ἀξιότιμο κ. Εἰσαγγελέα Πρωτοδικῶν Χανίων καί εἶχε ὑποβάλει πλήρη φάκελο, μέ ὅλα τά στοιχεῖα ἐκεῖνα, γιά τίς ἐκ τοῦ Νόμου προβλεπόμενες ἐνέργειες τῶν ἁρμοδίων.

Ἡ Ἐκκλησία Κρήτης ἔχει ἐμπιστοσύνη στή Δικαιοσύνη ὅτι θά πράξει ἀμερόληπτα τό ἔργο της καί ἀναμένει τίς ἀποφάσεις της, γιά νά προβεῖ ἁρμοδίως εἰς τά κατ᾽ Αὐτήν περαιτέρω.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος δηλώνει ἀπερίφραστα ὅτι δέν ὑποκύπτει σέ κανενός εἴδους συμβιβασμό, καί σέ καμία πίεση ἤ μεθόδευση σέ ὅ,τι ἀφορᾶ στή διαφύλαξη τῆς ἐναπομείνασας ἀπό αἰώνων Μοναστηριακῆς περιουσίας, σύμφωνα μέ τούς κείμενους Νόμους.

† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ

ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *

Τιμιώτατοι ἀδελφοί Ἱεράρχαι καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,

Εὐδοκοῦντος τοῦ πανδώρου Θεοῦ, εἰσερχόμεθα σήμερον εἰς τό νέον ἐκκλησιαστικόν ἔτος, δοξολογοῦντες τό ὑπερουράνιον ὄνομα Αὐτοῦ διά τήν ἀδιάσπαστον δαψιλῆ καρποφορίαν τῶν πρωτοβουλιῶν τῆς Ἁγίας Αὐτοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας εἰς τόν χῶρον τῆς προστασίας τῆς κτίσεως. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ὄχι μόνον ἐπεσήμανεν ἐγκαίρως τήν σοβαρότητα τῶν περιβαλλοντικῶν προβλημάτων, ἀλλά ἔστρεψε τήν προσοχήν εἰς τά αἴτιά των, εἰς τάς ἐσωτερικάς, πνευματικάς καί ἠθικάς καταβολάς των, καί προέτεινε λύσεις ἐπί τῇ βάσει τοῦ Ὀρθοδόξου εὐχαριστιακοῦ καί ἀσκητικοῦ ἤθους.

Ἡ Ὀρθοδοξία ὡς πίστις, θεία λατρεία καί ἐγκόσμιος μαρτυρία εἶναι ἡ οἰκοφιλική μορφή τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἐν τῇ ἐννοίᾳ ταύτῃ, ἡ ἀνακήρυξις τῆς ἑορτῆς τῆς Ἰνδίκτου εἰς Ἡμέραν προσευχῆς ὑπέρ τῆς προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος δέν ὑπῆρξεν ἁπλῶς ἀντίδρασις εἰς τήν σύγχρονον οἰκολογικήν κρίσιν, ἀλλά συνέπεια καί προέκτασις τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας ὡς «ἐφηρμοσμένης οἰκολογίας». Ἐξ ἀρχῆς διεκηρύξαμεν καί τό ἀδιαίρετον τοῦ σεβασμοῦ τῆς δημιουργίας καί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί ἀνεδείξαμεν τήν κοινήν ρίζαν καί τήν ἀλληλουχίαν περιβαλλοντικῶν καί κοινωνικῶν προβλημάτων. Ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπό τόν Θεόν γεννᾷ τήν κτητικήν καί ἐκμεταλλευτικήν στάσιν καί συμπεριφοράν ἔναντι τῆς κτίσεως καί τοῦ συνανθρώπου, ἐνῷ ἡ ἐν Χριστῷ καί κατά Χριστόν ζωή εἶναι πηγή περιβαλλοντικῆς εὐαισθησίας καί φιλανθρώπου δράσεως. Συμφώνως πρός τόν Κυριακόν λόγον, «πᾶν δένδρον ἀγαθόν καρπούς καλούς ποιεῖ, τό δέ σαπρόν δένδρον καρπούς πονηρούς ποιεῖ. Οὐ δύναται δένδρον ἀγαθόν καρπούς πονηρούς ποιεῖν, οὐδέ δένδρον σαπρόν καρπούς καλούς ποιεῖν» (Ματθ. ζ’, 17 – 18).

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΙΕΡΑ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ

Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης συνῆλθε σήμερα, 2 Ἰουλίου 2025, σέ Συνοδική Σύσκεψη στήν ἕδρα Της, στό Ἡράκλειο.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἐξ ἀφορμῆς τῆς κυβερνητικῆς παρέμβασης, μέ τήν ψήφιση ἑρμηνευτικῆς διάταξης ἐπί συγκεκριμένου ἄρθρου τοῦ Ν. 4149/1961 «Περί Καταστατικοῦ Νόμου τῆς ἐν Κρήτῃ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», ἐν ἀγνοίᾳ τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, ἀποφάσισε τήν ἀποστολή ἐγγράφου πρός τόν Ἐξοχώτατο Πρωθυπουργό, τούς Ἀρχηγούς τῶν Κομμάτων καί τούς Βουλευτές τῆς Κρήτης, γιά νά ἐνημερωθοῦν σχετικά μέ τίς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, μέ τήν ἐλπίδα τῆς ἄρσης τῆς ἀδικίας σέ βάρος τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἡ Ἐκκλησία Κρήτης ἀνησυχεῖ ἐντονότατα γιά τούς συνεχιζόμενους πολέμους, εἶναι συντετριμμένη γιά τίς χιλιάδες τῶν ἀθώων θυμάτων ἀπό τίς πολεμικές συγκρούσεις στήν Οὐκρανία καί τή Μέση Ἀνατολή, δέεται δέ γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης καί τῆς καταλλαγῆς.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐκφράζει τή μεγάλη ἀγωνία Της γιά τή διαφύλαξη τῶν ἀπό τόν 5ο μ. Χ. αἰῶνα δικαίων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης τοῦ Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ, ἡ ὁποία ἔχει στήν Κρήτη ἱστορικά μοναστηριακά Μετόχια, καθώς καί γιά τήν προστασία τῶν προσκυνημάτων τῆς πίστης μας στόν εὐρύτερο χῶρο τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί προσεύχεται γιά τούς ἄγρυπνους φύλακες τῶν ἱερῶν καί ὁσίων τοῦ Ὀρθόδοξου Γένους μας. Καταδικάζει δέ κάθε πράξη βίας, φανατισμοῦ καί ἐπιθετικότητας κατά τῶν Χριστιανῶν καί ἁγίων σκηνωμάτων, τά ὁποῖα σεβάστηκαν ἀκόμα καί ἀλλόθρησκοι στό διάβα τῶν αἰώνων.

Πρός

Τον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες

και τὸν εὐσεβῇ λαό τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κρήτης

Αγαπητά μου μέλη τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας μας,

«Τῇ Ἁγίᾳ καὶ Μεγάλη Κυριακῇ τοῦ Πάσχα αὐτήν την ζωηφόρον Ανάστασιν ἑορτάζομεν τοῦ Κυρίου καὶ θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ». Λίγο πρίν, «τῷ Ἁγίῳ και Μεγάλῳ βαββάτω», ή «Ζωή ἐν τάφῳ κατετέθης, καί «ἀγγέλων στρατιαί ἐξεπλάττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι» την Εκείνου, «λλλά (ὁ Χριστός) τριήμερος ἀνέστη» καὶ τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ γεγονότος αὐτοῦ εἶναι ὅτι «ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο». Ὁ Ἀρχηγός τῆς Ζωῆς δεν ήταν δυνατόν να κρατηθεῖ ἀπό τὸ θάνατο. Με το θάνατό του νίκησε το θάνατό μας καὶ ἡ Ἀνάστασή του έφερε τὴν ἀνάσταση τοῦ ἀνθρώπου, ὅλων ἐμᾶς,

Γι' αὐτὸ καὶ ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι ἡμέρα χαρᾶς καὶ πνευματικῆς εὐφροσύνης. Ἂν μποροῦμε μὲ καθαρές τις αἰσθήσεις νὰ δοῦμε τόν Αναστάντα να λέγει σ στον καθένα μας προσωπικά το «χαῖρε» καὶ στην Εκκλησιαστική μας κοινότητα το «χαίρετες, τότε κατανοούμε πῶς μποροῦμε να σταθούμε μπροστὰ στὸ Φῶς τῆς Ἀνάστασης, να αἰσθανθοῦμε τὴν ἐλπίδα της, να λύσομε κάθε δεσμό με την αἁμαρτία καὶ νὰ πληρωθεῖ ἡ ὑπαρξή μας ἀπὸ τὰ χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως.

«Αναστάσεως, ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθώμεν» με το πασχαλινό φῶς τῆς ἀγάπης καὶ «ἀλλήλους περιπτυξώμεθα ...καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει», όπως λέγει ὁ ὕμνος που ἐπαναλαμβάνει τα λόγια τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ὁ ὁποῖος τονίζει: «τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς, καὶ μὴ ὅτι τοῖς δι' ἀγάπην πεποιηκόσιν, ἢ πεπονθόσι· (ἐκείνους ποὺ μᾶς μισοῦν, ὄχι μόνο ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἀπό ἀγάπη μας εὐεργετήσει ἤ ἔχουν εὐεργετηθεῖ ἀπό  ἐμᾶς). (PG 35,397).

Χωρίς, τὴν Ἀνάσταση δεν ξοῦμε ἀκόμη καὶ ἡ ἀγάπη μας είναι ελλιπής, ἴσως καὶ μὲ εἰλικρινής, ἀφοῦ συχνά μετατρέπεται σε ὠφελιμιστική διαδικασία. Η δύναμη τῆς Ἀιαστάσεως νικά κάθε μορλή μίσους, καὶ ἐμπάθειας, χαρίζοντάς μας τὴν ἐν Χριστῷ ἐλευθερία. Και ἡ ὑπαρξή μας ὡς μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ νοηματοδοτείται μόνο μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν προϋπόθεση ποὺ μᾶς άδικοι ὡς «ἐντολήν καινήν», λών καινήν», ελπό αὐτό θὰ σᾶς γνωρίζουν ὅτι εἶστε μαθητές μου», ἐὰν κἀγάπην ἔχατε ἐν ἀλλήλοις».

† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ – ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ EΛΕΟΣ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *

Τιμιώτατοι ἀδελφοί Ἱεράρχαι καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,

Ἐλέῳ καί δυνάμει Θεοῦ διαπλεύσαντες ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ τό πέλαγος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί φθάσαντες εἰς τό παμφαές Πάσχα, ἀνυμνοῦμεν τόν κατελθόντα μέχρις ᾍδου ταμείων καί «ἀπεργασάμενον πᾶσιν εἰσηκτόν τόν Παρά-δεισον» διά τῆς ἐκ νεκρῶν Ἐγέρσεως Αὐτοῦ Κύριον τῆς δόξης.

Ἡ Ἀνάστασις δέν εἶναι ἀνάμνησις ἑνός γεγονότος ἀπό τό παρελθόν, ἀλλά «καλή ἀλλοίωσις» τῆς ὑπάρξεώς μας, «ἄλλη γέννησις, βίος ἕτερος, ἄλλο ζωῆς εἶδος, αὐτῆς τῆς φύσεως ἡμῶν μεταστοιχείωσις»[1].

Ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι ἀνακαινίζεται ὁμοῦ μετά τοῦ ἀνθρώπου ἡ σύμπασα κτίσις. Ὅταν ψάλλωμεν τήν Γ’ ᾠδήν τοῦ Κανόνος τοῦ Πάσχα, τό «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια·  ἑορταζέτω γοῦν πᾶσα κτίσις τήν ἔγερσιν Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐστερέωται», τότε διακηρύσσεται ὅτι ὁλόκληρον τό σύμπαν εἶναι στερεωμένον καί πλῆρες ἀνεσπέρου φωτός. Ὄχι μόνον διά τήν ἱστορίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ἀλλά καί διά τήν ὅλην δημιουργίαν, ἰσχύει τό «πρό Χριστοῦ» καί τό «μετά Χριστόν».

Ἡ ἐκ νεκρῶν Ἔγερσις τοῦ Κυρίου ἀποτελεῖ τόν πυρῆνα τοῦ Εὐαγγελίου, τό σταθερόν σημεῖον ἀναφορᾶς ὅλων τῶν κειμένων τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἀλλά καί τῆς λειτουργικῆς ζωῆς καί τῆς εὐσεβείας τῶν Ὀρθοδόξων.

Ὄντως, εἰς τό «Χριστός Ἀνέστη» συνοψίζεται ἡ θεολογία τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ βίωσις τῆς καταργήσεως τοῦ κράτους τοῦ θανάτου εἶναι πηγή ἀνεκλαλήτου χαρᾶς, «ἐλευθέρας ἀπό τάς δεσμεύσεις αὐτοῦ τοῦ κόσμου». «Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται, τῆς ἀναστάσεως τήν πεῖραν εἰληφότα».

ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΗΡΙΟΣ ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

† Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,

ΧΑΡΙΣ ΕΙΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ,

ΠΑΡ᾿ HΜΩΝ ΔΕ ΕΥΧΗ, ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ

* * *

Τιμιώτατοι ἀδελφοί Ἱεράρχαι καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,

Εἰσερχόμεθα καί πάλιν, εὐδοκίᾳ καί χάριτι τοῦ ἀγαθοδότου Θεοῦ, εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, τήν εὐλογημένην περίοδον νηστείας καί μετανοίας, πνευματικῆς ἐγρηγόρσεως καί συμπορεύσεως μετά τοῦ ἐρχομένου πρός τό ἑκούσιον πάθος Κυρίου, ἵνα φθάσωμεν προσκυνῆσαι τήν λαμπροφόρον Αὐτοῦ Ἀνάστασιν, καί ἀξιωθῶμεν ἐν αὐτῇ τῆς ἡμετέρας «διαβάσεως» ἐκ τῶν ἐπιγείων εἰς «ἅ ὀφθαλμός οὐκ εἶδε καί οὖς οὐκ ἤκουσε καί ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη» (Α’ Κορ. β’, 9).

Εἰς τήν ἀρχαίαν Εκκλησίαν, ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἦτο περίοδος προετοιμασίας τῶν κατηχουμένων διά τό βάπτισμα, τό ὁποῖον ἐτελεῖτο κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Ἀναστάσεως. Τήν ἀναφοράν πρός τό βάπτισμα διασώζει καί ἡ θεώρησις καί βίωσις τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ὡς κατ᾿ ἐξοχήν καιροῦ μετανοίας, ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται ὡς «ἀνάκλησις βαπτίσματος» καί ὡς «δεύτερον βάπτισμα», ὡς «συνθήκη πρός Θεόν δευτέρου βίου», ἀναβίωσις δηλαδή τῶν δωρεῶν τοῦ βαπτίσματος καί ὑπόσχεσις πρός τόν Θεόν δι᾿ ἔναρξιν νέας πορείας ζωῆς. Αἱ ἀκολουθίαι καί ἡ ὑμνολογία τῆς περιόδου συνδέουν αὐτόν τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῶν πιστῶν μέ τήν προσδοκίαν τοῦ Πάσχα τοῦ Κυρίου, διά τῆς ὁποίας ἡ τεσσαρακονθήμερος νηστεία ἀναδίδει εὐωδίαν πασχαλίου χαρᾶς. 

Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή εἶναι εὐκαιρία συνειδητοποιήσεως τοῦ βάθους καί τοῦ πλούτου τῆς πίστεώς μας ὡς «προσωπικῆς συναντήσεως μέ τόν Χριστόν». Ὀρθῶς τονίζεται ὅτι ὁ Χριστιανισμός «εἶναι στό ἔπακρο προσωπικός», χωρίς αὐτό νά σημαίνῃ ὅτι εἶναι «ἀτομοκεντρικός». Οἱ πιστοί «συναντοῦν, ἀναγνωρίζουν καί ἀγαποῦν τόν ἕνα καί τόν αὐτόν Χριστόν», ὁ ὁποῖος «τόν ἀληθινόν ἄνθρωπον καί τέλειον... πρῶτος καί μόνος ἔδειξεν» (Νικόλαος Καβάσιλας). Ἐκεῖνος καλεῖ πάντας πρός σωτηρίαν καί τόν κάθε ἄνθρωπον προσωπικῶς, ὥστε ἡ ἀνταπόκρισις τοῦ καθενός, πάντοτε «ριζωμένη στήν κοινή πίστη», νά εἶναι «ταυτόχρονα μοναδική». 

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΙΕΡΑ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης συνῆλθε σήμερα, 25 Φεβρουαρίου 2025, σέ Συνεδρία στήν ἕδρα Της στό Ἡράκλειο καί ἀσχολήθηκε μέ θέματα τῆς ἡμερήσιας διάταξης.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος μέ ἀφορμή τή συμπλήρωση δύο ἐτῶν ἀπό τή σκληρή τραγωδία τῶν Τεμπῶν καί σέ συνέχεια τοῦ ἀπό 1-3-2023 Δελτίου Τύπου καί τῆς Συνοδικῆς Ἐγκυκλίου γιά τήν τέλεση εἰδικῶν δεήσεων, πού ἀναπέμφθησαν τότε ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν μαρτυρικῶς τελειωθέντων θυμάτων στά Τέμπη, ὁμόφωνα ἀποφάσισε:

1) Νά τελεσθεῖ ἱερό Μνημόσυνο μέ μνημόνευση τῶν ὀνομάτων τῶν κεκοιμημένων τῆς φρικτῆς τραγωδίας σέ ὅλους τούς Ἱερούς Ναούς τῆς Μεγαλονήσου τήν προσεχῆ Κυριακή, 2 Μαρτίου 2025, και

2) Τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς καί τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης να παραμείνουν κλειστά τήν Παρασκευή, 28 Φεβρουαρίου 2025.

Μέ ἐμπιστοσύνη στήν Ἑλληνική Δικαιοσύνη προσδοκοῦμε νά λάμψει ἡ ἀλήθεια καί νά διαλευκανθεῖ πλήρως τό τραγικό δυστύχημα τῶν Τεμπῶν. Προσευχόμαστε γιά τήν ἀνάπαυση τῶν ψυχῶν τῶν νεκρῶν τῶν Τεμπῶν καί γιά τήν παραμυθία καί ἐνίσχυση τῶν γονέων, συγγενῶν καί φίλων τους, πού τούς νιώθουμε δικούς μας ἀνθρώπους.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος, εὔχεται, γιά τό ἐπερχόμενο στάδιο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, νά κυριαρχήσει στίς ψυχές μας ἡ μετάνοια, ἡ ταπείνωση καί ἡ ἀγάπη.

Ἀπό τήν Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης