Ἅγιοι Πρόκλος καὶ Ἱλάριος οἱ Μάρτυρες (12 Ιουλίου)

ἱ Ἅγιοι μάρτυρες Πρόκλος καί Ἱλάριος, ἔζησαν τήν ἐποχή τοῦ αὐτοκράτορα τῶν Ρωμαίων Τραϊνοῦ καί τοῦ ἡγεμόνα Μαξίμου.
Πρῶτος συνελήφθη ὁ Ἅγιος Πρόκλος καί ἀφοῦ διακήρυξε τήν πίστη του στόν Θεό ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορα, ὁδηγήθηκε στόν ἡγεμόνα νά ὑποβληθεῖ σέ βασανιστήρια. Πρῶτα λοιπόν τοῦ ἔκαψαν τήν κοιλιά μέ ἀναμμένους δαυλούς, στήν συνέχεια τοῦ ξέσκισαν ὅλο τό σῶμα μέ σιδερένια νύχια, ἔπειτα τόν κρέμασαν καί τέλος πάρθηκε ἡ ἀπόφαση νά θανατωθεῖ μέ τόξα.
Καθ’ ὁδόν λοιπόν πρός τόν τόπο τοῦ μαρτυρίου, ὁ Ἅγιος συνάντησε τόν ἀνεψιό του Ἱλάριο, ὁ ὁποῖος χαιρέτησε τόν θεῖο του. Γι’ αὐτό τόν λόγο συνελήφθη. Ἔτσι ἀφοῦ θανατώθηκε ὁ Ἅγιος Πρόκλος μέ τά τόξα, στή συνέχεια θανατώθηκε καί ὁ Ἱλάριος, ἀφοῦ πρῶτα ρωτήθηκε ἂν εἶναι καί αὐτός χριστιανός.
Ἔτσι ἔλαβαν τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Σταυροῦ τήν πανοπλίαν ἱερῶς ἐνδυσάμενοι, Ἱλάριε καί Πρόκλε, ὑπέρ φύσιν ἠθλήσατε, καί δόξης οὐρανίου κοινωνοί, ἐδείχθητε ὡς μέτοχοι Χριστοῦ· διά τοῦτο χαρισμάτων ταῖς δωρεαῖς, πυρσεύετε τούς κράζοντας· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι’ ὑμῶν πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τούς ἀσφαλεῖς.
Ὡς συγγενεῖς, καί ἐν τοῖς τρόποις σύμψυχοι, καί ἐν παντί, ὁμονοοῦντες ὤφθητε, Πρόκλε Μάρτυς ἀξιάγαστε, σύν Ἱλαρίῳ τῷ θεόφρονι· τό πάθος γάρ Χριστοῦ ἐξεικονίσαντες, τῆς παρ’ αὐτοῦ εὐκλείας ἠξιώθητε, αἰτούμενοι πᾶσι θείαν ἄφεσιν.

Μεγαλυνάριον.
Βλέπων σε Ἱλάριος ὁ κλεινός, κατηγλαϊσμένον, Μάρτυς Πρόκλε ἀθλητικῶς, κοινωνός σοι ὤφθη, Χριστόν ὁμολογήσας· ἔνθεν τῆς ἄνω δόξης, ἄμφω ἐτύχετε.