Ἁγία Ἰουλίττη ἀπὸ τὴν Καισαρεία (30 Ιουλίου)

Ἁγία Ἰουλίττη ἔζησε στήν Καισαρεία τῆς Καππαδοκίας, καί ὑπῆρξε στά χρόνια τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ὁ ὅποιος ἔτρεφε μεγάλη ὑπόληψη πρός αὐτή, λόγω τῆς εὐσέβειας καί τῶν πολλῶν ἀρετῶν της.
Ἡ Ἰουλίττη εἶχε μεγάλη περιουσία καί πολεμήθηκε ἀπό κάποιο πλεονέκτη καί ἅρπαγα ἰσχυρό, πού τήν ἔμπλεξε σέ δίκες καί κίνησε ἐναντίον της ψευδομάρτυρες. Ἡ Ἰουλίττη, παρακάλεσε τόν Μέγα Βασίλειο νά τήν προστατέψει. Αὐτός, γνωρίζοντας τό δίκιο της, δέχτηκε καί ἔγραψε στόν Παλλάδιο, ἄνδρα χρηστό καί θεοφοβούμενο, νά συνηγορήσει ὑπέρ τῆς Ἰουλίττης στόν ἔπαρχο. Στήν ἴδια δέ γράφει, γιά νά τήν ἐνδυναμώσει, ὅτι «δυνατός δέ ὁ ἅγιος (Θεός) διαγαγείν σέ πάσης θλίψεως, μόνον ἐάν ἀληθινή καί γνησία καρδία ἐλπίσωμεν ἐπ’ αὐτόν».
Τελικά ὁ ἀντίδικός τῆς Ἰουλίττης, τήν κατήγγειλε ὅτι ἔβριζε τά – ὑπέρ τῆς εἰδωλολατρίας – διατάγματα τοῦ Ἰουλιανοῦ. Ὅταν ρωτήθηκε γι’ αὐτό ἡ Ἰουλίττη, ἀπάντησε ὅτι καταδικάζει τήν εἰδωλολατρία καί καθῆκόν της εἶναι νά ἐνισχύει τούς χριστιανούς στήν ἀληθινή πίστη.
Γιά τήν ὁμολογία της αὐτή, καταδικάστηκε καί ρίχτηκε στή φωτιά.