πό μικρός ὁ Ἅγιος Φιλούμενος ἀγάπησε τόν Χριστό. Σέ ἡλικία δέκα ἐτῶν μαζί μέ τόν ἀδελφό του περίμεναν νά ἀποκοιμηθεῖ ὁ μεγαλύτερός τους ἀδελφός καί αὐτοί σηκώνονταν καί προσεύχονταν κρυφά γιά ὦρες.
Κατάγονταν ἀπό τό χωριό Ὁροῦντα τῆς ἐπαρχίας Μόρφου. Καλή παιδαγωγό καί δασκάλα τῆς εὐσεβείας εἶχαν τή γιαγιά τους Λωξάντρα, ἡ ὁποία τούς ζητοῦσε νά τῆς διαβάζουν βίους ἁγίων.
Διαβάζοντας ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ Φιλούμενος, τόν βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, ὡς ἄλλος μιμητής ἐκείνου, ἔκαυσε τίς ἐπιθυμίες τοῦ κόσμου τούτου.
Τά δίδυμα τέκνα τῆς Μαγδαληνῆς καί Γεωργίου Ὀρουντιώτη, Φιλούμενος καί Ἐλπίδιος φλεγόμενα ἀπό θεῖο ἔρωτα, ξεκίνησαν γιά τήν παλαίφατη Ἱερά Μονή Σταυροβουνίου.
Ἐκεῖ παρέμειναν γιά πέντε χρόνια καί μετά ἀνεχώρησαν ἀπό τή μαρτυρική γῆ τῆς Κύπρου στήν Ἁγία Γῆ τῶν Ἱεροσολύμων. Ὁ πατήρ Ἐλπίδιος μετά ἀπό δώδεκα ἔτη διακονίας στά Ἱεροσόλυμα συνέχισε τόν ἐκκλησιαστικό του βίο σέ διάφορα μέρη τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἐκοιμήθη στό Ἅγιον Ὄρος.
Ὁ Φιλούμενος ἔμεινε στήν ἁγία γῆ γιά 46 ἔτη διακονώντας τήν ἐκεῖ ἀδελφότητα τοῦ Πατριαρχείου, ὡς φύλακας ἁγίων τόπων, ἀλλά ἐξαιρέτως ἁγίων τρόπων.
Τελευταῖος σταθμός τῆς διακονίας του ἦταν τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, τό ὁποῖον ἔγινε τόπος τοῦ μαρτυρίου του.
Στίς 29 Νοεμβρίου 1979, ἡμέρα τῆς ὀνομαστικῆς του ἑορτῆς, φανατικοί σιωνιστές, πού διεκδικοῦσαν τό προσκύνημα ὡς δικό τους, τόν κατέκοψαν τήν ὥρα τοῦ ἑσπερινοῦ. Ἁγιοταφίτες πατέρες παρέλαβαν τό τίμιό του λείψανο ἔπειτα ἀπό πέντε ἡμέρες καί τό ἐνταφίασαν στήν ἁγία γῆ.
Κατά τήν ἀνακομιδή τῶν λειψάνων του, μετά ἀπό τρία ἔτη, αὐτά εὐωδίαζαν δείχνοντας τήν ἁγιότητά του.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 29η Νοεμβρίου, ἐξαιρέτως δέ στήν κοινότητα τῆς Ὁροῦντας μέ παννύχιο ἀγρυπνία.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
