Ἅγιος Βενέδικτος (12 Ιανουαρίου)

Ἅγιος Βενέδικτος καταγόταν ἀπό ἀγγλοσαξονική εὐγενή οἰκογένεια καί ὑπηρετοῦσε στήν αὐλή τοῦ βασιλέως Ὄσγουϊ τῆς Νορθαμπρίας.
Σέ ἡλικία 25 ἐτῶν ἐγκατέλειψε τόν κόσμο καί ἔγινε μοναχός. Μετέβη στήν Ρώμη, ὅπου διδάχθηκε τά τῆς μοναχικῆς πολιτείας ἀπό τούς ἐκεῖ μονάζοντες Πατέρες. Μέ ἐντολή τοῦ Πάπα Βιταλιανοῦ (657 – 672 μ.Χ.) συνόδευσε τόν Θεόδωρο, πού καταγόταν ἀπό τήν Ταρσό τῆς Κιλικίας († 19 Σεπτεμβρίου), στή Βρετανία καί διορίσθηκε Ἡγούμενος στή Μονή Ἁγίου Αὐγουστίνου Καντουαρίας. Παρέμεινε ἐκεῖ γιά μικρό χρονικό διάστημα καί στή συνέχεια ἀναχώρησε γιά τήν περιοχή τοῦ Γουεαρμάουθ, ὅπου ἵδρυσε μονές, οἱ ὁποῖες ἦσαν ὑπό τήν πνευματική καθοδήγησή του. Κάλεσε ἀπό τό ἐξωτερικό τεχνίτες, γιά νά διδάξουν στούς Ἄγγλους τήν τέχνη τῆς ἀνοικοδομήσεως ναῶν καί ἔκτισε τούς πρώτους λίθινους ναούς.
Σπουδαιότερος ἀπό τούς μαθητές του εἶναι ὁ Ἅγιος Βέδα (673 – 735 μ.Χ., † 27 Μαΐου), ὁ περίφημος συγγραφέας τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας τῆς Ἀγγλίας.